พฤติกรรมคน – คนชอบลาออก
ผมมีผู้บริหารบางคนที่ชอบมาลาออก หรือได้ข่าวว่าจะลาออกอยู่เป็นประจำ ผมพอจะวิเคราะห์ได้ดังนี้
ในสังคมคนทำงานของคนไทย มักจะพูดกันเองตั้งแต่ไหนๆ ว่า “คนที่ทำงานอยู่ที่ไหนนานๆ เป็นคนที่ไม่มีที่อื่นจะไป” ความคิดเช่นนี้อยู่ในจิตใต้สำนึกของคนที่ทำงานในบริษัทต่างๆ ตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อแม่อาจจะพูดให้ฟัง แล้วตนเองได้ยินแต่จำไม่ได้ไปแล้ว แต่จิตใต้สำนึกยังคงจำได้บางทีไม่เกี่ยวกับเรื่องว่าที่อื่นเขาให้เงินเดือนสูงกว่าหรือมีโอกาสก้าวหน้ามากกว่า เพียงแต่รู้สึกว่าถึงเวลาแล้วก็ต้องลาออกเท่านั้นเพราะจิตใต้สำนึกไม่รู้ผิดรู้ถูก แต่ได้รับอิทธิพลจากคำพูดของพ่อแม่หรือเพื่อนของพ่อแม่ตั้งแต่เล็ก จึงต้องมาขอลาออกคนเหล่านี้ถึงเวลา 1 – 2 ปี ก็ต้องมาขอลาออกสักครั้ง แล้วถ้าเรายับยั้งเขาเขาก็จะกลับไปมีความสุขกับการทำงานไปอีกสัก 1 – 2 ปี แล้วเขาก็จะกลับมาลาออกอีก บางครั้งมาขอลาออก 3 ครั้งภายในระยะเวลา 6 ปี จนวันหนึ่งผมก็อนุมัติให้ออกได้ตามใจปรารถนา มีคนหนึ่งกลับโกรธหาว่าไม่เห็นว่าเขามีความหมาย อีกคนหนึ่งอนุมัติให้ออกได้แต่กลับไม่ออก
คนไทยให้คุณค่ากับคนที่ทำงานอยู่ที่ไหนนานๆ ไว้น้อยเกินไป แต่กลับไปให้ค่านิยมกับคนที่เปลี่ยนงานบ่อยๆ แล้วรวย หรือเจริญก้าวหน้ามากกว่า
ที่มา ประชาชาติธุรกิจ – ยกเครื่องความคิด
วันที่เขียน 02/02/2005 วันที่ตีพิมพ์ 02/02/2005
บันทึกบทความเมื่อ 13/07/2007 19:55:19 โดย Narin
ปรับปรุงครั้งล่าสุดเมื่อ 13/07/2007 19:55:19 โดย Narin
