ทำงานกับคนหมู่มาก
ตลอดชีวิตการทำงานผมได้มีโอกาสทำงานของส่วนรวมมากกว่าคนอื่น เพราะผมชอบขันอาสา ยิ่งถ้าไม่มีใครอาสาผมยิ่งอาสา และไม่ใช่เพราะอยากดัง แต่เพราะงานที่ไม่มีใครอาสา คืองานที่ยาก งานที่หลายๆ คนจะคิดว่าถ้าทำงานนี้เหนื่อยแน่ โดยเฉพาะงานสำคัญหรืองานของส่วนรวม งานของส่วนรวมบางคนไม่อยากทำเพราะรู้สึกว่าทำให้คนอื่นต้องเสียแรง เสียเวลา เสียเงิน และบางครั้งอาจแถมถูกโดนด่าอีกด้วย คนก็เลยคิดว่า ได้ไม่คุ้มเสีย
สำหรับผมเวลาทำงานเพื่อส่วนรวม ผมไม่เคยคิดว่าผมจะ ได้ ผมคิดอย่างเดียวคือ ผมจะ ให้ กับส่วนรวม การทำงานเพื่อส่วนรวม ผมมีหลักคิดอยู่ข้อหนึ่งก็คือ ต้องไม่ห่วงว่าคนอื่นทำน้อยกว่าเรา เพราะถ้าเรามัวแต่คิดว่าเราทำอยู่คนเดียว หรือคนอื่นไม่ช่วยเรา หรือทำน้อยกว่าเรา หรือคนอื่นไม่ร่วมมือ ถ้าคิดอย่างนี้แล้วเราก็จะไม่มีพลังพอที่จะทำต่อไป ต้องคิดชื่นชม คนที่มาช่วย คิดว่าเราทำมากๆ บ่อยๆ แล้วเราก็จะเก่งขึ้นอีกแต่ผมก็รับรู้อยู่เสมอว่า การที่คนเราจะมาร่วมหรือไม่ร่วมหรือร่วมบ้างไม่ร่วมบ้างเป็นอย่างไร จึงพอจะสรุปได้ดังนี้
- บางคนมาร่วมเพราะผู้ใหญ่ที่เหนือกว่าเห็นชอบด้วย จึงกล้ามาร่วม
- บางคนมาร่วมเพราะเราไปขอความร่วมมือก่อนมีโครงการ (แต่ถ้าไม่มาขอก่อนก็จะไม่ร่วม หรือไม่ก็ร่วมแบบขอไปที)
- บางคนถึงไปขอแล้วก็ยังไม่ร่วมเพราะจะให้เหตุผลว่า ตนเองยังไม่พร้อมด้วยเหตุผลนานับประการ
- บางคนก็มาขอร่วมโดยไม่ต้องร้องขอเพราะอยากช่วยจริงๆ
- บางคนก็มาขอร่วมเพราะอยากเกาะหรือทันกระแส
- บางคนก็ถูกผู้ใหญ่สั่งให้มาร่วม
- บางคนก็มาร่วมเพื่อหวังประโยชน์ส่วนตัว (ถ้าไม่เห็นประโยชน์ส่วนตัวก็จะไม่ร่วม)
- บางคนก็มาร่วมเพราะถูกกติกาสังคมบังคับว่าต้องมาร่วม
- บางคนก็ถูกใครบังคับให้มาร่วม แล้วก็ร่วมแบบขอไปที หรือไม่ก็แอบถอนตัวในที่สุด
- บางคนก็ชอบร่วมออกความคิดเห็นให้คนอื่นทำ แต่ไม่ยอมร่วมลงมือทำ
- บางคนร่วมพักเดียวแล้วก็เลิก เหมือนไฟไหม้ฟาง
ที่มา ประชาชาติธุรกิจ – ยกเครื่องความคิด
วันที่เขียน 02/02/2005 วันที่ตีพิมพ์ 02/02/2005
บันทึกบทความเมื่อ 13/07/2007 19:44:24 โดย Narin
ปรับปรุงครั้งล่าสุดเมื่อ 13/07/2007 19:48:42 โดย Narin
